Wednesday, May 03, 2006

โทรศัพท์มือถือของผมดังขึ้น ดูจอเครื่องเห็นว่าเป็น private number สงสัยเป็นเพื่อนโทรมาจากต่างประเทศ

แต่ที่ไหนได้ พอรับสายมีเสียงไร้ชีวิตชีวาท่องบทว่า "สวัสดีค่ะ กรุณาถือสายรอสักครู่"

ครับ คอมพิวเตอร์มันสั่งให้ผมถือสายรอ

เรื่องอะไรล่ะ

บริษัท telemarketing เป็นที่รังเกียจของคนอเมริกันทั้งประเทศก็เพราะแบบนี้แหละครับ คือไม่ให้เกียรติและไม่เกรงใจผู้บริโภค ชอบโทรมาโฆษณาสินค้าและบริการในช่วงเวลาที่เขากำลังทำงานหรือพักผ่อนกับครอบครัว

แต่ปรากฏการณ์นี้ยังค่อนข้างใหม่อยู่สำหรับผู้บริโภคชาวไทย ตอนนี้อาจยังมองเห็นว่าเป็นโอกาสดีที่จะได้รับทราบเกี่ยวกับการโปรโมชั่นต่างๆ (ที่แท้ก็ตกเป็นเหยื่อการตลาดไปแล้ว) ก็เลยยังไม่มีปฏิกิริยาอะไรมาก

แต่ที่อเมริกาสิครับ คนอเมริกันเกลียดพวก telemarketers กันเข้าไส้ ถึงขนาดรัฐบาลกลางเปิดให้ประชาชนที่มีโทรศัพท์สามารถลงทะเบียนใน Do Not Call Registry ขอไม่ถูกรบกวนโดยพวก telemarketers ถ้ามี telemarketers รายไหนยังแหยมโทรไปหาเบอร์ที่อยู่ในบัญชีนั้นก็จะโดนลงโทษ

คนหนึ่งที่กลายเป็นผู้นำในการต่อต้านพวก telemarketers โดยไม่ตั้งใจคือ Dave Barry คอลัมนิสต์สุดจี้จากหนังสือพิมพ์ Miami Herald

ในคอลัมน์คลาสสิคของเขาเมื่อปี 2546 เขาแนะนำว่าถ้าเกลียด telemarketing ก็ให้โทรศัพท์ไประบายความรู้สึกที่สมาคม American Teleservices Association ที่หมายเลขโทรฟรีซึ่งเขาเขียนลงไปในคอลัมน์

ปรากฏว่าสมาคม ATA โดนคนกระหน่ำโทรเข้าไปทั้งกลางวันกลางคืนอ่วมอรทัยไปเลย เพราะไหนจะต้องรับโทรศัพท์ที่ไม่ต้องการแล้ว (ก็จะต้องการได้ไงล่ะ รับแต่ละทีมีแต่เสียงคนด่า) ยังต้องเสียค่าโทรศัพท์ให้พวกคนที่โทรมาด่าอีก (โทรฟรีหมายถึงฟรีสำหรับผู้โทร แต่ผู้รับต้องแบกภาระจ่าย) สร้างความสะใจให้กับคนอเมริกันทั่วไปอย่างมาก

คอลัมน์คลาสสิคของ Dave Barry หาอ่านได้ที่นี่ครับ
http://www.miami.com/mld/miamiherald/living/columnists/dave_barry/6649728.htm

No comments: