ฟอไฟฟุดฟิด ลุยอังกฤษสก็อตแลนด์ (2)

จากเมือง Bath เรายังมีเวลาฝึกปรือความอดทนในการนั่งรถบัสต่อ โดยมีเป้าหมายสุดท้ายในวันแรกอยู่ที่เมือง Cardiff เมืองหลวงอันเงียบเหงาแห่งแคว้น Wales

Wales เป็นส่วนหนึ่งของสหราชอาณาจักร แต่ป้ายสาธารณะจะเขียนเป็นสองภาษา คือภาษาอังกฤษมาตรฐาน ควบคู่กับภาษา Welsh ซึ่งใช้อักษรโรมันเขียนเหมือนกันแต่อ่านออกเสียงยากชะมัด (เช่นหมู่บ้านที่ชื่อยาวที่สุดในโลกซึ่งมีชื่อว่า Llanfairpwllgwyngyllgogerychwyrndrobwllllantysiliogogogoch)

ชาว Welsh เองก็คงจะไม่ค่อยพอใจนักที่คำว่า welsh หรือ welch มีความหมายเชิงสแลงซึ่งไม่ค่อยดีนัก คือ เบี้ยวหนี้การพนัน หรือไม่ก็ ตระบัดสัตย์ ไม่รักษาคำพูด

แต่เราก็ไม่ได้มีโอกาสสัมผัสชาว Welsh เท่าไหร่ เพราะกว่าจะเดินทางไปถึง Cardiff ก็ราวหกโมงเย็นแล้ว ซึ่งเป็นเวลาที่ร้านรวงปิดกันหมด ดังนั้นไม่มีอะไรเหลือให้เราทำนอกจากไปถ่ายรูปจุดที่น่าสนใจของเมือง (ซึ่งว่าไปแล้วก็มีไม่มาก) แล้วไปรับประทานอาหารค่ำที่ร้านชื่อ Cantonese Restaurant (ภัตตาคารกวางตุ้ง) ซึ่งเป็นร้านอาหารจีนที่ดีที่สุดของเมือง แต่ถ้ามาตั้งที่กรุงเทพฯ ฮ่องกง หรือแม้แต่สิงคโปร์คงจะเจ๊งไม่เป็นท่า

เช้ารุ่งขึ้นเราก็ต้องออกจากโรงแรมแต่เช้าเพราะจะต้องฝึกปรือทักษะในการนั่งรถบัสต่อ โดยมีเป้าหมายต่อไปเป็น Stratford-upon-Avon บ้านเกิดของ William Shakespeare นักประพันธ์ผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดในภาษาอังกฤษจากคริสต์ศตวรรษที่ 16 ผู้แต่งละครอมตะมากมาย เช่น Hamlet, Romeo and Juliet, King Lear, Macbeth ฯลฯ